Koffers in- en uitpakken!

Er is afgelopen maand zo veel gebeurd, ik heb telkens geen tijd om een verhaal te schrijven. Mijn uitwisseling is zo leuk, ik heb het zo erg naar mijn zin!

31 oktober kwam ik terug van de tour, op Halloween. In Nederland doen we dan niet veel, maar in Chili wel. Kinderen liepen verkleed over straat als vampier of geest en vroegen bij de deuren om snoep. Het zag er zo leuk uit!
Ik sliep het hele weekend bij mijn vriendin Kennedy, omdat mijn familie naar het strand ging. Na een dagje rust gingen we met wat Amerikaanse en Chileense vriendinnen naar Fantasilandia, een pretpark. Veel gelachen en erg gezellig!
De dag daarna was het eindelijk zover: Chantal, Kennedy en ik gingen met wat anderen naar het concert van de Nederlandse DJ Tiësto! Ik was mijn Nederlandse vlag thuis vergeten, dus had ik van te voren een kleine Nederlandse vlag in elkaar genaaid. En ik had zo'n schminkding mee, dus onze hele groep liep rond met Nederlandse vlaggetjes op de wangen! We konden om 10 uur naar binnen, een uur te laat.. Daar bleek dat we helemaal vooraan konden staan, zo gaaf! Eerst waren er andere DJ's, om 2 uur 's nachts kwam DJ Tiësto dan eindelijk. Wauw, wat gaaf! Allemaal vrienden voor één avond gemaakt haha! Veel Nederlandse invloeden, zo was er een Argentijnse man die een oranje Nederlands voetbalshirt had laten maken met Tiësto's naam erop en iemand anders had de vlag van Amsterdam. Heel grappig om te zien! Na een geweldige avond werden we opgehaald en hebben we lekker wat uitgeslapen.
Die dag was een goede dag voor Chantal: ze mocht eindelijk van familie wisselen. Ze had het niet fijn in haar familie, dus mocht ze ergens anders wonen. Omdat ik goed bevriend met haar ben en mijn familie vaker had aangeboden dat we een extra kamer in huis hadden, kwam Chantal in mijn huis wonen! Nu waren we vriendinnen én zussen! Bleek dat mijn oma een operatie had gehad en ook in huis woonde, wat betekende dat Chantal bij mij op de kamer moest slapen. Vonden we niet erg, hartstikke gezellig!
Toen moesten we weer naar school, een gewoon weekje. Ik moest een grote toets voor Engels maken, want de test was voor mensen die Engels niet als moedertaal hebben. Dus de Amerikanen hoefden hem niet te maken.. Ik heb nog nooit zo'n makkelijk toets gemaakt! En we zaten gewoon naast elkaar, het meisje voor mij bleef maar omdraaien om dingen aan me te vragen. Dat kan allemaal maar zo.
Die zaterdag gingen Chantal, mijn zusje, haar vriendin en ik een taart maken. Niet zomaar een taart, maar een taart met alleen maar chocola, M&M's, chocopasta en nog meer chocola. Zo ongezond, maar o zo lekker. En het zag er ook waanzinnig leuk uit!

Na anderhalve week school, hadden we dan weer een reis, dit keer met school. We wisten anderhalve week van te voren pas of het doorging, het was steeds ja nee ja nee ja nee.. Ach, in Nederland wordt het meer dan een half jaar van te voren gepland, hier maar twee weken, geen probleem. Maar dat maakte niet uit, het ging door! We waren zo opgewonden! Onze klasgenoten vertelden dat we écht om 4 uur 's ochtends op school moesten zijn. Na 3 uur slaap waren we er dan om 4 uur, er was niemand.. Het is Chili, dus om kwart over 4 kwamen de eerste personen aanlopen. Voordat we de bus ingingen moesten we eerst in een grote kring staan en moesten we elkaars handen vastpakken. We gingen bidden en het Onze Vader werd in het Spaans gezegd, apart om te horen. Daarna de bus in en rijden maar, voor 2 dagen! Niet door tunnels, maar over het Andesgebergte naar Argentinië. De hele dag en nacht in de bus gezeten. Lekker gekletst met iedereen, waardoor ik maar 2 uur slaap had. Wel een mooie zonsopkomst gezien! Bij de lunch zag ik een insect zitten, een bidsprinkhaan! Niemand vond het iets aan, maar ik zat er met mijn vinger voor zodat ie tegen mijn vinger ging boksen, geniaal! Sowieso waren er veel andere insecten en vogels, mooi! Ook zag ik onderweg nog wat papegaaien vliegen! Het was ondertussen heel erg warm geworden.
Om kwart voor 7 's avonds waren we dan eindelijk bij de grens Argentinië - Paraguay. Daar ontstonden wat problemen voor de Amerikanen. Nadat de reisgids vertelde dat hier veel corruptie is, konden we na twee uur lang wachten eindelijk de grens over.. Daar zag ik al de grootste kakkerlak in mijn hele leven, bah! In het hotel aangekomen sprongen we na het eten direct het zwembadje in. Om 1 uur 's nachts waren we er nog, met hoge gebouwen om ons heen, midden in de hoofdstad met 27 graden, geweldig!
Volgende dag vroeg ontbijt en daana lopend door de hoofdstad van Paraguay: Asunción. We zagen een grote krottenwijk, wat altijd toch wel wat schrikken blijft om te zien.. Er liep een politievrouw en een andere soort politieman met ons mee, dat moet als je met een groep gaat ofzo. De Paraguaanse vlag lijkt precies op die van Nederland, alleen heeft ie een klein dingetje in het midden. Grappig om te zien, want het lijkt net of er overal Nederlandse vlaggen zijn!
Daarna gingen we weer opweg, weer lang in de bus. We kochten wat drinken, Fanta, maar dan andere smaken. Grappig, want ze hebben ander fruit hier, dus ook andere smaken, lekker! We gingen ergens lekker lunchen en daarna het zwembad nog in. We hebben sommige Chilenen zwemmen geleerd, want sommigen konden dat niet.
Toen kwamen we aan bij de grens van Brazilië, weer een probleem met de Amerikanen. Na wat vreemde oplossingen zijn ze de grens overgekomen. De volgende dag gingen we weer terug naar Paraguay om een grote dam te bekijken. Dat was niet zo bijzonder.
De dag daarop was dan echt dé dag: we gingen naar de 'watervallen van de Iguaçu', de grootste watervallen van Zuid-Amerika. We gingen met een bus een stuk door het park, daar kwamen we de eerste rare beesten al tegen. Ik heb eerlijk gezegd nog steeds geen idee wat het zijn.. Daarna de bus uit en lopend richting de watervallen. Ondertussen nog meer van die rare beesten, vlinders en vogels gezien. De watervallen werden groter en groter, todat we bij het einde waren. Wauw, wat mooi! Zo groot, niet te beschrijven. Door het mooie warme weer was er een regenboog bij de watervallen te zien, prachtig. Veel foto's met vlaggen, waarop mensen natuurlijk weer vroegen van welk land we wel niet kwamen.
Daarna gingen we op safari. Met een autootje door de jungle en toen echt door de jungle lopen. We kwamen uit bij een gebouw, waar we onze spullen in een kluisje konden doen. We gingen namelijk op een rubberbootje naar de watervallen! Dus zwemvest aan en gaan. Eenmaal bij een watervalletje aangekomen, gingen we er doorheen! Vooruit, achteruit, de hele boot was kletsnat. Wie kan er nou zeggen dat ze letterlijk ín de grootste watervallen van Zuid-Amerika zijn geweest?! Gelukkig vrij snel opgedroogd door het lekkere weer.
Na het park gingen we nog naar een drielandenpunt van Argentinië, Paraguay en Brazilië. Toen weer naar het hotel, snel omkleden en op naar een restaurant. Heerlijk eten en we kregen er een show bij met alle traditionele dansen van Zuid-Amerika. Het zat heel erg mooi in elkaar en was prachtig om naar te kijken!
De volgende dag nog naar een ecologisch park waar ik een kolibrie op de foto kon zetten. De vogeltjes zijn echt snel, maar heel gaaf! En daarna de bus weer in, op naar huis. Een prachtige zonsondergang. Weer een nacht slapen in de bus. 's Nachts kwamen we aan bij de grens van Argentinië - Chili, waar alles de bus uit moest. Koffers en tassen werden gecheckt door honden; sommige souvenirs werden vernield, ze mochten niet geïmporteerd worden in Chili. En rond 4 uur vrijdagochtend kwamen we dan weer aan bij ons mooie vertrouwde schooltje in Santiago.

Maar daar houden de reizen nog niet op! Op diezelfde vrijdag gingen we met de Rotary een weekendje naar het zuiden, richting de bergen. Dus tas uit- en inpakken en op naar de trein. Naar een lange maar gezellige trein- en busreis kwamen we aan bij een soort grote blokhut. We sliepen met iedereen op één grote kamer, hoe gezellig! De volgende dag gingen we vroeg op, we gingen paardrijden. We werden in groepjes verdeeld en op naar de paarden. Ik kreeg een mooi blond paard, dus we pasten goed bij elkaar! Ik vond het al helemaal leuk, want paardrijden was iets wat ik wou doen in Chili. We gingen de berg op met het paard, door de bossen heen. Ik liep vooraan onze groep, soms zo ver vooraan dat ik niemand meer om me heen zag, dat was best gaaf! De paadjes waren zo smal en de bossen waren zo dicht, soms wist ik even niet waar ik heen moest. Ook gingen we door riviertjes heen. Op een gegeven moment waren we zo hoog dat er een prachtig uitzicht was. Ik zag werkelijk geen weg meer om verder te gaan, maar de man die bij onze groep was trok mijn paard gewoon over de rotsen heen. We zijn met paard en al naar de top van het Andesgebergte gereden, zo mooi! Daar konden we onze lunchpakketen eten en natuurlijk mooie foto's maken. Toen weer tijd voor de afdaling, dat was soms nog wel even eng. Dat paard slipte soms en gleed wat naar beneden. Dus na iets van 8 uur paardrijden waren we weer terug bij de blokhut. Mijn hele gezicht zat onder het vuil en zand, dus eerst maar een lekkere douche gehad. Daarna gegeten, gerust en gekletst. De volgende dag was het weer heerlijk weer, dus zijn we met een stel meiden lekker buiten gaan liggen in de zon. Daarna gingen we met de hele groep door een riviertje onder een hek door naar een waterval. We waren verdwaald, maar uiteindelijk kwamen we goed uit. Het was echt een dik bos met niet echte paden. We moesten een berg af, maar dat was nog niet zo gemakkelijk. Op een gegeven moment viel ik voorover, met mijn knie op een rots, au! Daarna nog bijna gevallen, maar gelukkig kon iemand net op tijd mijn hand vastgrijpen. Eindelijk beneden aangekomen, kwamen we bij een mooie kleine waterval uit. We gingen op de grote rotsen staan die daar in het water lagen. We wilden allemaal gaan zwemmen, maar we voelden het water al: ijskoud! Ik sprong er als eerste in, maar was er na 20 seconden weer uit. Zo koud dat je bijna niet kon ademen! Er was een soort inham in de grote rots waar je in kon staan, dus daar zijn ik en anderen heenzwommen, gaaf! En toen sprong ik het water in, want ik wou onder die waterval zwemmen. Ijs ijs ijskoud, maar het is me toch gelukt! Snel terug naar de rotsen zwemmen om daar op te warmen in de zon. Nog een groepsfoto en toen weer terugklimmen. Daar nog weer even in de zon liggen en toen een heerlijke bbq! En daarna was het reisje weer voorbij. Weer terug de trein in en daarna werden Chantal en ik opgehaald door onze moeder.

We hoefden de volgende dag niet naar school, we moesten namelijk onze koffers wéér gaan pakken. Dit keer geen reis, maar we gingen wisselen van huizen! Dus onze hele kamer moest in koffers gepropt worden, wat met wat extra tassen wel lukte.
Op naar mijn nieuwe huis. Ik kende de familie al en had gehoord dat ze erg leuk waren, dat klopt helemaal! Ik heb een kamer op de begane grond, zonder raam.. Maar een fijne kamer en een fijne familie, dus dat zit gelukkig helemaal goed. We hebben twee honden en een schildpad die los in de kleine tuin loopt. Hij heeft het telefoonnummer op zijn schild staan, voor het geval hij wegloopt en iemand hem vindt haha! De kerstboom staat al een tijdje, we hebben meerdere versieringen in huis en ook de gevel is mooi versierd met lichtjes en een kerstman! Wel raar om na een dikke maand de hele dagen bij Chantal te zijn geweest, nu weer alleen te slapen.
Eindelijk kwam mijn Nederlandse pakketje binnen! Ik was zo opgewonden. Lekker pepernoten en chocoladeletters voor mij en mijn familie. Bedankt Sinterklaas!
Afgelopen zaterdag met het gezin, meer familie, Chantal en Colleen naar een park geweest waar we konden bbq'en, zwemmen en zonnen, heerlijk! Afgelopen maandag ben ik met Kennedy, Chantal en Colleen voor het eerst in ons eentje naar het centrum van Santiago geweeest, met de metro. We hebben onze eigen kaart met foto en naam! Superleuk om echt in je eentje naar het centrum van zo'n grote stad te gaan!
Deze week zijn we om één uur al vrij van school. Ik heb mijn zusje van school opgehaald, ik ben dus al goed ingeburgerd in dit gezin. Vandaag is het Sinterklaasavond, ik denk dat ik maar 'Alles is Liefde' ga kijken met (chocolade)pepernoten! Volgende week heeft mijn school examens, ik weet nog niet of ik die moet maken, omdat ze voor mij toch niet uitmaken. Maar daarna heb ik dan (weer, hehe!) zomervakantie, voor 2,5 maand!

Toen ik een keer met mijn Nederlandse vriendinnen aan het skypen was begonnen ze een nieuw Nederlands liedje te zingen dat ik werkelijk waar nog nooit gehoord had. Ze vertelden dat iedereen dat liedje kent. Dat deed me wel even beseffen dat ik al best een lange tijd weg ben en dat ik dus ook niet alle dingen in Nederland meekrijg. Raar, maar toch ook leuk! In de afgelopen maand is er zo veel gebeurd. Dat is alleen maar goed, zo geniet ik volop van mijn uitwisseling en heb ik eerlijk gezegd geen last van heimwee. Ik kan er niet aan denken dat een derde van mijn uitwisseling al voorbij is en dat ik hier nog maar voor 7 maanden blijf!